Dicle Kıyısında Sabah

 

Güneş ışınlarını saçınca ufuktan
Belirir sudaki aksi uzaktan
Bir ölüm sessizliği çöker yakından
Dicle kıyısında sabahları

Önce hafiften hafife bir rüzgâr eser
Sonra bizde içten içe bir duygu tüter
Tüm sevdiklerimize teğet geçer
Dicle kıyısında sabahları

Karşımızda beliren Dicle Üniversitesi
Yayılır nehirde yıkanan çocukların sesi
Bir yanda bayırlar, öte yandan çayırlar
Rengâ renk olmuş açılan çiçekleri
Dicle kıyısında sabahları

Nisan yağmurlarıyla coşan ırmakta
Irmak boyunca çocuklar çalı çırpı toplamakta
Ansızın boğuluverir birkaçı oracıkta
Sonra hüzün kaplar izleyen insanları
Dicle kıyısında sabahları

Ekilmiş ürün verecek yeşillenmiş tarlalar
Nadasa bırakılmış dinlenecek kara topraklar
Bir yamalı bohçayı andırır büyüler insanları
Dicle kıyısında sabahları

Ağlar gibi uzanan yollar, yollarda beliren konvoylar
Konvoylara takılıverir kimi zaman bakışlar
Alır götürür sılaya hasret çeken insanları
Dicle kıyısında sabahları

Bilal  Aksoy
4 Nisan 1986